• Interview met Robert Neuteboom Spijker over het dubbele kampioenschap van de JO14-1.

    Een ongekende prestatie! De JO14-1 werd voor de winterstop van het seizoen 2022-2023 kampioen in de derde klasse. Ze stroomden door naar de tweede klasse en ook in de tweede klasse mochten ze aan het einde van het seizoen de kampioenstitel op hun naam schrijven.

    Dat dit een prestatie is, spreekt voor zich, maar voor de JO14-1 was het echt uitzonderlijk. Het team speelde namelijk als sinds de ‘mini’s’ met een vaste club jongens. Twee jaar geleden werd het team aangevuld met maar liefst 6 jongens, afkomstig van een andere vereniging, maar er zaten ook jongens bij zonder enige voetbal ervaring.  “Het gaf best even wat onrust binnen het team. Dat was zowel op het veld als daarbuiten te merken”, zegt Robert Neuteboom Spijker die het team samen met Freek Velthorst traint.
    “Ondanks het niveauverschil is het gelukt om dit team op een goede manier samen te laten werken. Van elke speler kan gezegd worden dat er maximale inzet was en daar kan je altijd mee verder”, zegt Robert resoluut.

    Het afgelopen seizoen had een grillig verloop. De tussenstand was aanvankelijk moeilijk te peilen, omdat de JO14-1 van CCW slechts twee wedstrijden had gespeeld op het moment dat de meeste teams in de competitie al 5 wedstrijden hadden gespeeld.

    Op het moment dat het team in de gaten kreeg dat er een mogelijkheid was om kampioen te worden, ontstonden er snode plannen. Robert had aan het begin van het seizoen namelijk aan het team gemeld dat dit zijn laatste seizoen als trainer was en daarop bedacht het team een strategische zet: Een aantal jongens kreeg een dealtje rond met Robert dat hij nog een jaar bij het team zou blijven als ze kampioen zouden worden.  Dat betekende dus dat het team aan nu zet was.

    Het is de jongens niet makkelijk gemaakt. Ze hebben het echt met hard werken binnen gehaald. Na elke wedstrijd werd in de kleedkamer gekeken wat de tegenstanders hadden gedaan en wat de tussenstand was. De uitwedstrijd tegen VVOG eindigde onterecht in een gelijkspel. Dat waren twee dure punten die de jongens in feite wel hadden verdiend.
    De jongens bleven strijden en het kampioenschap bleef in zicht. De laatste twee wedstrijden moesten worden gewonnen, anders ging de kampioenstitel uiteindelijk toch aan hen voorbij. “De één na laatste wedstrijd speelden we uit tegen WWNA, wat voor ons altijd een lastige tegenstander is geweest. Daarnaast is ook het ‘plastic veld’ verre van favoriet bij de jongens”, vertelt Robert. Toch kon CCW na een mooie wedstrijd met meerdere schitterende doelpunten met een 2-4 zege naar huis.

    Op 27 mei was de laatste wedstrijd van CCW JO14-1 thuis tegen Albatross. Bijzonder was dat, afhankelijk van de uitkomst van deze wedstrijd, nog drie teams kampioen konden worden:
    - bij winst van CCW, was CCW kampioen
    - bij winst van Albatross was Albatross kampioen
    - bij gelijkspel was VVOG kampioen
    Ondanks dat er voor beide partijen echt iets van af hing werd er sportief gevoetbald. Er was zowel op het veld als langs de lijn geen onvertogen woord te horen. Beide teams hadden hun handen vol aan elkaar en tot aan het einde was het een nek-aan-nek-race. Een minuut of tien voor het einde van de wedstrijd, scoorde CCW de 3-2, waarmee de wedstrijd uiteindelijk werd beslist. “Dat dit doelpunt uitgerekend werd gescoord door één van de jongens die twee jaar geleden zonder voetbalervaring aansloot bij het team, was wel de bekroning op de titel. Ik zie nog alle jongens op hem af rennen, dat was echt een kippenvel momentje”, zegt Robert trots. We kunnen dan ook rustig zeggen dat het is gelukt om het team in de afgelopen twee jaar weer in balans te krijgen. Twee maal kampioen in 1 jaar is iets om trots op te zijn.
    Robert heeft woord gehouden en is ook dit seizoen aangebleven als trainer van het team. “Het kost natuurlijk best wat tijd, maar ik vind het ook leuk om te doen. En ik doe het samen met Freek die er nog meer tijd en energie in stopt dan ik. Als ik Freek er niet bij had gehad, dan was het mij echt niet gelukt”.
    Het team is dit seizoen als JO15-1 opnieuw gestart in de tweede klasse. “We zijn niet in de eerste klasse gestart, omdat de jongens flink in de groei zijn en daar horen allerlei (groei)pijntjes bij. We lopen daardoor regelmatig tegen uitvallers aan, waardoor we nogal eens spelers lenen uit een jongere klasse. Het zou voor hen teveel gevraagd zijn om mee te draaien in een ouder team dat eerste klasse speelt. Daarnaast willen we niet teveel druk zetten op de jongens, het moet ook leuk blijven. We gaan eerst kijken waar we staan en dan kunnen we altijd verder kijken”. Als ik Robert vraag naar zijn verwachtingen van dit seizoen, antwoordt hij dat het mogelijk is om in de tweede klasse bij de top 3 te horen. Het streven is natuurlijk om kampioen te worden.